Sa Paliparan 143

Inaararo ng dambuhalang eroplano
ang nangingintab na pisngi ng langit;
sintatag ng loob mong lumisan
ang pagsalunga nito
sa kakapalanng alapaap
na pinaghahagunutan
ng masungit na bugso ng hangin.
Naiwan sa ibaba ang alinsangan
at ang sali-salimuot
na mga ingay ng paliparan;
mandin ang isang pusong
nagtitiis langhapin
ang usok at nabibingi
sa singasing na dala
ng iyong pagpailanlang,
matingala't masundan ka lamang ng tanaw...

Malao't madali, ika'y magbabalik...
sana'y sa paliparan 143
ka pa rin lalapag...
kung saan,
nananatiling nakatayo
ang isang pusong
umaasa't umaasam
na mahaplusan muli
ng malamyos na himig
ng iyong pagmamahal.

(kay rose)